نفس بکش

داشتم بخشی از یه کتاب رو میخوندم که رسیدم به این سوال:"آیا تمام رویاهای بزرگ کودکی تان را یادتان می‌آید؟"یه ثانیه بهش فکر کردم و یه لبخند گنده اومد رو صورتم.آرزوم این بود که دانشمند بشم و یه آزمایشگاه داشته باشم و توش چیزها رو با هم مخلوط کنم.اون روزها شگفت انگیزترین چیزی که برای مخلوط کردن پیدا کرده بودم سرکه و جوش شیرین بود.فکر میکنم آرزوی بزرگ بعدیم پیدا کردن گنج بود.همیشه بازیش رو می‌کردیم.تصور می‌کردیم یه گنجی هست که دزدای دریایی قایمش کردن و ما نقشه ش رو بعد از سالها پیدا کردیم و داریم میریم دنبالش.طبیعتا نقشه و گنج رو هم خودمون میساختیم:)

من هنوزم دلم میخواد دانشمند بشم.هنوز زیست شناسی بدن انسان و به خصوص ژنتیک منو جذب میکنه.هنوز دنبال پیدا کردنم.

از سرچ فارسی متنفر شدم.هرچی سرچ میکنی میخوری به مطالبی که گوز رو به شقیقه ربط دادن.سرچ کردم عوارض پیر شدن جمعیت و یه مطلب قدیمی‌از یه خبرگزاری - که نمیخوام بهش لینک بدم که حتی یه نفر دیگه ببیندش - اومده که نود درصدش چرت و پرته.واقعا کشوری که چند دهه س مشکل بیکاری داره و هشتاد درصد مردمش دارن زیر خط فقر زندگی میکنن باید بیاد حرف از کم شدن جمعیت فعال بزنه؟شما همونا که هستن رو ببر سرکار بقیه ش پیشکش.شما یاد بگیر میزان ورودی دانشگاهت رو با میزان شغل‌های کاری چهار سال آینده ت تراز کنی بقیه ش پیشکش.اصلا شما اول سرفصل‌های آموزشی قدیمی‌دانشگاهت رو به روز کن بعد بیا حرف بزن.شما یاد بگیر افراد پیر رو مایه‌ی افسردگی جامعه خطاب نکنی،ما باهات راه میاییم.شما یاد بگیر حق بر بدن چیه بعد بیا از افزایش "موالید" و حق سقط و ربط دادنش به غرب حرف بزن.

خیلی عصبانیم.خیلی.

-------------

خواهرم و چند تا از فامیل‌ها رشته‌های پیراپزشکی خوندن و کار میکنن و هروقت با هر کدوم شون حرف زدم بیشتر از قبل دیدم که این کشور چقدر مشکل آموزش در تمام زمینه‌ها رو داره.چقدر نیاز داره یاد بگیره که "باید سرچ کنه".واقعا ندونستن ریشه‌ی خیلی از بدبختی‌هاست.طرف رو تو شونزده سالگی شوهر دادن،تو هفده سالگی زایمان میکنه و وقتی بهش میگن بچه ت معتاده میگه من نمیدونستم اگه من بکشم بچه هم معتاد میشه.از این درد اگه آدم بمیره رواست.زن رو فقط ماشین بچه سازی میبینن.هنوز تو 1800 زندگی میکنیم.

1.به یه آدم طبیعت دوست آلرژی بده.این بدترین شکنجه س.خدا به خودش اینو گفته وقتی داشته آلرژی رو میساخته.چه شکنجه‌‌‌ای میتونه بدتر از این باشه که یه گل رو بو کنه و یه نصف روز عطسه کنه و دماغشو پاک کنه؟

2.واقعا نباید گذاشت والدین سریال‌ها و برنامه‌های تی وی رو ببینن.چیه اینا؟ بدآموزی داره.

3.ته ذهنم هنوز هم جنسیت زده س.اون قدر که پارسال وقتی زنگ زدم مطب دکتر،بعد از شنیدن صدای یه مرد یکم صبر کردم بعد حرف زدم.ته ذهنم عقیده داشت فقط زن‌ها منشی میشن.

4.شوکه شده بعد از خوندن قانون حمایت از خانواده سال 91.حمایت از خانواده از نظر این سیستم یعنی حمایت از مردها و له کردن زن‌ها.

5.میدونستین مهریه مالیات داره؟اون قدری هم توجیهش برای معاف از مالیات ندادنش مسخره س که خنده ت میگیره.

6.یه چیزی که یاد گرفتم اینه که اگه شکایتی داشته باشی و جای اشتباهی شکایت کنی - مثلا تو دادگستری به جای دادسرا - چوب تو آستین خودت هم میره.چون مثلا شکایتت تعزیری بوده ولی شکایت کیفری کردی.اونا هم به خاطر وقتی که ازشون گرفتی واست پرونده میسازن.

مامانم همیشه موق صحبت از مدرسه رفتنش از چیزی به اسم سپاه دانش حرف میزد.میدونستم چیه ولی هیچ وقت سرچ نکرده بودم.امشب حین خوندن مطلبی به عبارت " انقلاب سفید" برخوردم و سرچ کردم و دیدم Wow! آخرش داشتم فکر می‌کردم مردم چشون بود که انقلاب کردن؟

الان دارم فکر میکنم علاوه بر حرف آخوندا،دلیل دیگه‌ی انقلاب مردم میتونه این باشه که انقلاب سفید اون نتیجه‌‌‌ای که ازش میخواستن بهشون نداده.از طرفی وقتی این حکومت رو با اون حکومت مقایسه میکنم به نظرم سرعت حرکت شون یکی میاد.آخرش نفهمیدم این انقلاب چی شد.

+چیزی که میخوندم آزادسازی سهام عدالت رو یه انقلاب سفید دیگه خونده بود.

یه شغل جدید هم باید ایجاد بشه به اسم روان شناس شغل.به این صورت که برای هر شغلی روان شناس مخصوص وجود داشته باشه تا بری در مورد مسائل کاریت باهاش حرف بزنی.چون خیلی وقتها روان شناس‌ها هیچ ایده‌‌‌ای از این که این مشکلی که داری مطرح میکنی یعنی چی دقیقا،ندارن.من لزوم این شغل رو وقتی فهمیدم که دیدم برای مشکلات و ترس‌هامون فقط میشه با همکارمون صحبت کنیم و خب ممکنه نظرات غلط مون رو به هم منتقل کنیم و وضع بدتر شه.

فروردین شروع کردم به دیدن سریال فرندز.دیشب تموم کردم.قسمت یکی مونده به آخر یه حسی داشتم.قسمت آخر که تموم شد گریه م گرفت.چجوری طرفداراش ده سااال این سریال رو دنبال کردن؟یعنی اونا هم چنین حسی داشتن؟

تا حالا سریال در حال پخش دنبال نکردم.گذاشتم تموم شه بعد دیدمش چون تحمل منتظر موندن رو ندارم.الان یه دلیل دیگه هم بهش اضافه شد:اگه سریال عاطفی باشه و باهاش ارتباط برقرار کنم و خیلی هم طول بکشه آخرش خیلی غمگین میشم.

1.ولی چقدر توی سریال کلیشه‌های جنسی و جنسیتی وجود داشت.

2.تو فصل هفت یه قسمت تولد بود که ریچل سی ساله شده بود و خیلی ناراحت بود.خیلی باهاش ارتباط برقرار کردم:)

3.وقتی فکر میکنم میبینم زندگی ما هم به همون اندازه واسه فیلم ساختن میتونه جذاب باشه.

دیروز یه پستی و کامنت‌هاش رو میخوندم در مورد بدن زن.حرف این بود که زنان بیشتر از این که انسان جنس دیگه باشن "بدن" دیده میشن.واسه همینه که تجاوز،آزار جنسی و جسمی‌و روانی،کتک،متلک و این چیزها وجود داره.عمل‌های زیبایی هم بخشی از همین فرهنگ حساب میشن.بعد طبق معمول مردها اومده بودن و گفته بودن:مردها هم همین طور.فرقی نمیکنه چه پستی نوشته بشه این دوستان همیشه با این کامنت هستن و انگار نمیخوان مغز حرف رو درک کنن.

در ادامه کلی کامنت‌های زنان بود از تجارب شون که حرف پست رو تایید میکرد و نکته‌ی جالب کسانی بودن که قبلا پارتنر ایرانی داشتن و حالا پارتنر اروپایی.در حالی که اونا نگران موی بدن بودن پارتنرشون می‌پرسیده منظورت چه موییه؟ یعنی حتی نمی‌دیدن این قدر که عادیه.چیزهای شاخدار زیادی خوندم.من تو مردهای اطرافم کم این چیزها رو دیدم و هروقت میبینم متعجب میشم و گارد میگیرم و کلی توضیح میدم تا به غلط کردن بیفته:)

مردهایی رو میبینیم که مو از گوش و یقه‌ی پپراهن شون بیرونه که طبیعیه.پس چرا باید موی دست و پای یه زن که اتفاقا مرد هم همون‌ها رو داره غیر طبیعی باشه؟چرا آدم‌ها رو مجبور می‌کنیم وقت و هزینه کنن و حتی درد بکشن تا مطابق استاندارد زیبایی توی ذهن ما باشن و حتی آخر هم امنیت روانی نداشته باشن؟

نشنوم بگید که این تمیزیه که حرف خنده داریه.تمیزی حموم کردن و ناخن و مو و پوست تمیز داشتنه نه پوست بی مو و موی رنگ شده و ناخن کاشته.اگه توی جامعه‌‌‌ای این فشارها وجود نداشت و کسی هم چنان دلش خواست این کارها رو بکنه میشه گفت اون واسه دل خودش بوده ولی توی شرایط فعلی نه.البته که توی همین شرایط هم اگه مرد و زنی دلشون بخواد این کارها رو بکنن آزادن.ولی نکته اینجاست کسی که آدما رو بدن میبینه توی هر شرایطی و با هر ظاهری یه متلکی برای گفتن داره.آدم باشیم.

یه خشم دائمی‌رو با خودم حمل می‌کنم که ناشی از تبعیضه. تبعیضی که تمام دنیا به من و هم جنسانم به خاطر جنسیت مون تحمیل میکنه.اوایل که نمیدونستم این همه خشم از کجا میاد سعی می‌کردم آرومش کنم اما بعدها فهمیدم این خشم منبع قدرت منه.منو مجبور میکنه پاشم و به راهم ادامه بدم.ازم محافظت میکنه و اگه خوب به کارش بگیرم حتی میتونم اطرافیانم رو باهاش تغییر بدم.

اگه برای خشم به فارسی سرچ کنین ( چون نمیدونم زبان‌های دیگه چطوره رو فارسی تاکید میکنم) تو راه حل‌هاشون خوردن آب و ترک محیط رو هم گفتن. وقتی خشم تو وجودته چجوری میخوای خودتو آروم کنی؟ خودتو که نمیتونی ترک کنی.تبعض هم که تو جهان نابود نشده،پس ترک محیط و این چیزا بی فایده ست.به نظر من،ما باید از این خشم استفاده کنیم و اونو به نفع خودمون به کار ببریم. یه جا خوندم یه بازیگری گفته بود دلیل بازیگر شدنم حسودی نسبت به کسی بود که همیشه میزدن تو سرم.این یه نمونه‌ی خوب از استفاده از احساسات منفیه.

********************

آلبوم آهنگ فروزن دو چقدر قشنگه.خیلی وقت بود از موزیک پاپ اینجوری لذت نبرده بودم.

دارم کتاب اتاقی از آن خود رو میخونم و کاملا درک می‌کنم که چی میگه.این زن چه تفکری داشته.معرکه س.

خدایا،من چقدر عاشق طبیعتم.اونم متقابلا عاشق منه.نیم ساعت پپیاده روی رفتم و سردرد چند روزه م که هم چنان باقیست خوب شد.پس فردا میرم دکتر.گوگل نابود شد از بس من سرچ کردم سردرد،علت سردرد،میگرن.حقیقتا هیچی تو دنیا قابل قیاس با سلامتی نیست.

حالا میخوام یه لیست از کارایی که سردرد منو خوب میکنه بنویسم شاید به درد شما هم خورد.

1.مسکن بخورین.من تا جایی که بتونم تحمل کنم نمیخورم.

2.دوش بگیرین.هم دوش سرد و هم دوش سرد موثرن.بستگی به سلیقه و تحمل تون داره.

3.ورزش تو هوای آزاد.طبیعت رفتن هم که نور علی نوره.

4.خندیدن

5.معاشرت با آدم‌هایی که براتون لذت بخشه.من این بخش رو زیر مجموعه‌ی خندیدن حساب میکنم.معاشرت بی خنده رو اصلا معاشرت نمیدونم.

6.بغل

7.ماساژ.چه ماساژ پوست سر چه ماساژ بدن.من گردن درد بدی داشتم و ماساژی که مامانم بهم داد خیلی روی سردردم اثر خوبی داشت.

یکم هم از کارایی بگم که من نمیتونم با سردرد انجام بدم و سردردم رو در صورت انجام بدتر میکنه.

1.خیره شدن به مانیتور،حالا چه موبایل چه لپ تاپ و تلویزیون.گاهی حتی کتاب خوندن هم همین طوره.کلا نباید از چشمم کار بکشم که میشه تصور کرد چقدر حوصله م سر میره.

2.هدفون و هندزفری زدن،موزیک و پادکست هم نمیتونم گوش بدم طبیعتا.

3.نور مصنوعی و صدا هم اذیتم میکنه.

یه نتیجه گیری کلی بخوام کنم اینه:باید دراز بکشم تو یه جای آروم با نور طبیعی،خوراکی بخورم و فکر کنم یا با کسی رو در رو حرف بزنم.قدم بزنم و نهایتا یه خوراکی بپزم یا درست کنم.ماساژ بگیرم و حموم کنم.در یک کلام استراحت بدون وسایل دیجیتال و بدون کار چشمی‌دقیق.

یه خلاصه کتابی رو گوش می‌دادم که راجع به تاریخ نمک بود.قبلا هم یکی شنیده بودم که از چای حرف زده بودن که تو دوره‌‌‌ای که محبوب شده بود چه کالای مهمی‌بوده و یاعث چیا شده.نمک هم همین طور بود.کالای گرون قیمت و استراتژیک و حتی سیاسی و چیزی که به ذهنم اومد اون لحظه، این بود که که از چند هزار سال قبل از تولد مسیح تا همین ارسال تو کشور خودمون،ما آدمها انگار فرقی نکردیم.یه زمانی زیاد بودن مالیات نمک باعث نارضایتی مردم و جرقه‌ی انقلاب فرانسه و آمریکا رو زدن شد،یه زمانی گرون شدن بنزین.کی میدونه آبان نود و هشت بعدها تو تاریخ مهم نشه؟

**********

دقت کردین اگه نقشه‌ی جهان رو برعکس کنی طوری که آمریکا شرق حساب شه و چین غرب،ما باز هم تو خاورمیانه ایم؟ این نقطه‌ی پرتلاطم و همیشه تاریخ ساز جهان.بعضی وقتا که نقشه رو نگاه می‌کنم با خودم فکر می‌کنم اونی که تو جزایر ساندویچ جنوبی زندگی میکنه ترجیح می‌داد اونجا باشه یا تو خاورمیانه؟اصلا اونجا کسی هست؟یا مال یه آدم پولداره که میره اونجا تا از تمام دنیا چند روزی دور باشه؟